Ξινό Νερό Φλώρινας

Ξινό Νερό (Εξίσου) Το Ξινό Νερό του Δήμου Αμύνταιου είναι κτισμένο στους πρόποδες των οροσειρών Βερμίου και Βίτσιου σε 550 μ. υψ. και είναι από τα μεγαλύτερα του νομού Φλώρινας. Το χωριό απέχει 34 χιλιόμετρα από την Φλώρινα και 5 από το Αμύνταιο. Αγγεία και μια σιδερένια αιχμή, τα οποία τυχαία έχουν βρεθεί κοντά στον οικισμό αποτελούν ένδειξη για ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή, ήδη από την αρχαιότητα. Οι 1.371 κάτοικοί του αντλούν το εισόδημά τους από τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Από το 1998, μετά την εφαρμογή του «Σχεδίου Ι. Καποδίστριας», αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του διευρυμένου Δήμου Αμυνταίου. Κατοικείται από 1.230 κατοίκους (απογραφή 2001). Οφείλει την ονομασία του στη γεύση του τοπικού νερού. Στην κορυφή Ραντόσι υπάρχει διαμορφωμένος χώρος αναψυχής. Στο χωριό μπορεί κανείς να επισκεφθεί τις εκκλησίες των Αγ. Γεωργίου, Αγ. Αθανασίου,Αγ. Νικολάου και Αγ. Βαρβάρας. Το κτίριο του Δημοτικού Σχολείου είναι ένα από τα σημαντικότερα οικοδομήματα της περιοχής και κοσμεί την πλατεία του χωριού, χτίστηκε το 1880 και έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο, όπως και ο νερόμυλος του Γιάζου.

Κάθε χρόνο το χωριό πανηγυρίζει του Αγ. Γεωργίου στην ομώνυμη εκκλησία με λειτουργία και γλέντι μετά, το πρώτο 10ήμερο του Ιουλίου στη θέση Ραντόσι με τοπική ορχήστρα και το Δεκαπενταύγουστο στην πλατεία με θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και τοπικούς χορούς.Ενδιαφέρον είναι και το Πρωτοχρονιάτικο Καρναβάλι στην πλατεία. Πασίγνωστο πλέον είναι το καρναβάλι του Ξινού Νερού, με παρέλαση αρμάτων, πεζοπόρων τμημάτων και λαϊκό γλέντι όλες τις ημέρες της Αποκριάς.

Το κύριο χαρακτηριστικό του οικισμού, δηλώνεται ήδη από την ονομασία του, η οποία, είτε στη σημερινή της μορφή είτε σε αυτήν που είχε κατά την Τουρκοκρατία (Εξί Σου), παραπέμπει στην ύπαρξη πηγών φυσικού μεταλλικού νερού εξαιρετικής ποιότητας. Η ιδιαιτερότητα και η καθαρότητα της γεύσης του οφείλεται στο φυσικό εμπλουτισμό των πηγών με ελεύθερο διοξείδιο του άνθρακα. Πολλοί θεωρούν μάλιστα, ότι σε αυτές τις ίδιες πηγές αναφερόταν ο Αριστοτέλης όταν μιλούσε για ιαματική πηγή στη Λυγκηστίδα. Η παράδοση θέλει τον Μέγα Αλέξανδρο να ξεδιψά από το νερό των πηγών της περιοχής και να προετοιμάζει τον οργανισμό του για την σκληρή ζωή του πολεμιστή. Στην Βυζαντινή εποχή άνθρωποι που έπασχαν από στομαχικά νοσήματα, νεφρίτιδες και άλλες ασθένειες, προσέτρεχαν στη πηγή . Όμως και επί Τουρκοκρατίας συνέρεε στην πηγή πλήθος ανθρώπων για να υποβληθεί στην ευεργετική ποσιθεραπεία του.

Κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ο Γάλλος Φρανσέ Ντε Εσπαιρέ αρχιστράτηγος των συμμαχικών στρατευμάτων στη Μακεδονία, θεωρεί το νερό εφάμιλλο αν όχι ανώτερο των πλουσίων μεταλλικών νερών της Γαλλίας. Έτσι με εντολή του εγκαθίσταται μονάδα εμφιάλωσης για την αποδοτικότερη χρησιμοποίηση του ξινού νερού από τα στρατεύματα του. Το 1957 ελήφθη η απόφαση εκμετάλλευσης του νερού και κατόπιν δημοπρασίας εκμισθώθηκε και το εργοστάσιο εφοδιάστηκε με τα τελειότερα μηχανήματα της εποχής. Ταυτόχρονα με την εμφιάλωση του νερού ωρίμασε η ιδέα παραγωγής αναψυκτικών με πρώτη ύλη το ξινό νερό. Τα προϊόντα βρήκαν μεγάλη απήχηση τόσο στην Ελληνική όσο και στη διεθνή αγορά. Το 1995 το εργοστάσιο περνά στα χέρια της τοπικής αυτοδιοίκησης που με νέες μεθόδους και νέα σύγχρονη τυποποίηση των προϊόντων συνεχίζει την πετυχημένη του πορεία. 

Το φυσικό μεταλλικό νερό σήμερα εμφιαλώνει και εμπορεύεται η «Αμιγής Δημοτική Επιχείρηση και Βιομηχανική Ξινό Νερό», η οποία παράλληλα παράγει, εμφιαλώνει και εμπορεύεται αναψυκτικά, με πανελλήνια αναγνώριση. Αποτελεί ένα από τα πιο φημισμένα τοπικά προϊόντα του νομού. Επιστημονικές έρευνες έχουν εξάρει την ιαματική δράση του νερού αυτού κυρίως στα νεφρά και στο συκώτι των ανθρώπων. Τα νερά που προέρχονται απο τις πηγές του Ξινού Νερού, εμφιαλώνονται στο εργοστάσιο αυτόματης εμφιάλωσης που λειτουργεί απο το 1958. Ανήκουν στη κατηγορία των ψυχρών υδρογονανθρακικών οξυπηγών. Αυτή η ευχάριστη όξινη ιδιότητά τους και η παρουσία σε κανονικές αναλογίες των αλάτων ασβεστίου και μαγνησίου τα κατατάσουν στην κατηγορία των πολύ σημαντικών μεταλλικών νερών. Η καθαρότητα και η ιδιαιτερότητα της γεύσης τους οφείλεται στο φυσικό εμπλουτισμό των πηγών με ελεύθερο διοξέιδιο του άνθρακα.

ΠΗΓΗ