Η πρόθεση του διενθούς ΄Ελληνα και μερικές πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις του όπως εκφράστηκαν σε πρόσφατη ομιλία του.

Θα διαθέτει περίπου 30 ερευνητές και 150 φοιτητές. Θα έχει τη μορφή ιδιωτικά χρηματοδοτούμενου κοινωφελούς οργανισμού.

Ο λόγος για το ερευνητικό κέντρο διεθνούς κλάσης για την τεχνητή νοημοσύνη στην Ελλάδα που προτίθεται να ιδρύσει ο «διεθνής» ΄Ελληνας, Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, προκειμένου να λειτουργήσει ως ανάχωμα στο brain drain, σύμφωνα με όσα αναφέρει σχετικό δημοσίευμα της "Καθημερινής". 

Την πρόθεσή του αποκάλυψε ο  37χρονος καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρονικών Μηχανικών και Επιστήμης Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του ΜΙΤ μιλώντας σε φιλανθρωπική εκδήλωση της οργάνωσης «Μαζί για το Παιδί» το βράδυ της Παρασκευής στο Hilton προκαλώντας το χειροκρότημα του κοινού. 

Ο απώτερος στόχος του δεν είναι μόνο η παραγωγή τεχνολογίας αιχμής και η δημιουργία συστάδας καινοτόνμων εταιρειών γύρω από το κέντρο, αλλά - κυρίως - η συμβολή του στην αναστροφή του brain drain. Ο ίδιος, ωστόσο, σε παλιότερή του συνέντευξη στο ΑΠΕ σημειώνεται ότι είχε εκφράσει την απαισιοδοξία του για την μαζική εκροή των πιο ταλαντούχων μυαλών της Ελλάδας.

Στην ομιλία του το βράδυ της Παρασκευής, ο ίδιος μίλησε επίσης για κάποια από τα θαύματα που μπορούν να αποτελέσουν οι έξυπνες μηχανές. Παρουσίασε, μεταξύ άλλων, τον αλγόριθμο που μπορεί να μετατρέπει φωτογραφίες σε πίνακες με την τεχνοτροπία συγκεκριμένων ζωγράφων.

Παρ' όλα αυτά ο ίδιος δεν πιστεύει πως οι μηχανές είναι έτοιμες να κατακτήσουν τον κόσμο. Παρομοίασε τη στενή νοημοσύνη που διαθέτουν σήμερα οι μηχανές σε μαθητές μαχηλής ευφυΐας. Οσο για το φόβο σύγκρουσης ανθρώπων και μηχανών πιστεύει πως δεν θα τεθεί τέτοιο ζήτημα γιατί τις επόμενες δεκαετίες «δεν θα υπάρχει ξεκάθαρη διαφοροποίηση μεταξύ των δύο».

Τέλος, σε ερώτηση που δέχτηκε για την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση, ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης φάνηκε να συμπλέει με το νόμο Διαμαντοπούλου, ενώ κατηγόρησε πολιτικούς και πανεπιστημιακούς ότι συνέπραξαν στην αναίρεση των «καλών» αυτού του νόμου. Κι όπως πιστεύει, τα ελληνικά Πανεπιστήμια δεν προετοιμάζουν τους φοιτητές να προσφέρουν στην αγορά, αλλά «να γίνουν πολιτικοί».