Οι γυναίκες είναι αυτές που πονούν περισσότερο ψυχικά και σωματικά όταν χωρίζουν, αλλά οι άνδρες  υποφέρουν πολύ περισσότερο μακροπρόθεσμα, καθώς κρύβουν τα συναισθήματά τους και προχωράνε χωρίς να έχουν ξεπεράσει τον χωρισμό.

Ο δρ Craig Morris, βιοπολιτισμικός ανθρωπολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Binghamton της Νέας Υόρκης, αναφέρει ότι η διαφορά μεταξύ των δύο φύλων οφείλεται στην βιολογία. Οι γυναίκες έχουν να χάσουν περισσότερα από μια σχέση με το λάθος άτομο και προχωρούν πιο εύκολα σε νέο αντικαταστάτη.

Σε μελέτη που έγινε, 5.707 εθελοντές από 96 χώρες, κλήθηκαν να συμπλήρωσαν ειδικά ερωτηματολόγια για τα συναισθήματα και τα σωματικά προβλήματα που είχαν εκδηλώσει έπειτα από έναν πρόσφατο χωρισμό από την μόνιμη σχέση τους.

Βαθμολόγησαν επίσης τον ψυχικό και σωματικό πόνο τους με βάση μία κλίμακα από 0 -κανένας πόνος- έως 10 -αφόρητος πόνος-.

Οι γυναίκες έτειναν να αναφέρουν εντονότερο ψυχοσωματικό πόνο, καθώς έδωσαν μέση βαθμολογία 6,84 βαθμών στην ψυχική οδύνη τους και 4,21 στην σωματική, ενώ οι άντρες έδωσαν αντιστοίχως μέση βαθμολογία 6,58 και 3,75.

Παρά το γεγονός όμως ότι οι γυναίκες υπέφεραν περισσότερο από τον χωρισμό, εξωτερίκευαν περισσότερο τα συναισθήματά τους στον κοινωνικό περίγυρό τους και έτσι έτειναν να τον ξεπερνούν πιο γρήγορα, ενώ κατά κανόνα έβγαιναν από την θλίψη τους πιο δυνατές από συναισθηματικής πλευράς.

Από την άλλη πλευρά, οι άνδρες δεν μιλούν για τα συναισθήματά τους και να συνεχίζουν απλώς τη ζωή τους, με συνέπεια ακόμα και στην επόμενη σχέση να κουβαλάνε τη θλίψη της προηγούμενης - και σε πολλές περιπτώσεις χρειάζονταν μήνες και χρόνια για να ξεπεράσουν τον πόνο τους, ενώ μερικοί είπαν πως ποτέ δεν τον ξεπέρασαν.

Σύμφωνα με τον δρ Craig Morris, οι γυναίκες είναι προγραμματισμένες να επενδύουν περισσότερο σε μία σχέση, αφού έχουν ως απώτερο σκοπό την τεκνοποίηση και την διαιώνιση του είδους.

Οι άντρες είναι προγραμματισμένοι να ανταγωνίζονται για την ερωτική προσοχή των γυναικών και έτσι μπορεί η απώλεια της γυναίκας φαινομενικά να μην τους πονάει πολύ στην αρχή, ωστόσο βαθιά μέσα τους υποφέρουν, ενώ καθώς περνάει ο καιρός γνωρίζουν ότι πρέπει να μπουν πάλι στο "πεδίο του ανταγωνισμού" για να αντικαταστήσουν ό,τι έχασαν - ή ακόμα χειρότερα αντιλαμβάνονται ότι η απώλεια που υπέστησαν είναι αναντικατάστατη.