Στο animation ταινιάκι Destino (Πεπρωμένο), ο μεγάλος σουρεαλιστής καλλιτέχνης Σαλβαντόρ Νταλί και ο σημαντικότερος εμπνευστής κινούμενων σχεδίων Γουόλτ Ντίσνεϊ συνεργάστηκαν, το 1945, για να δημιουργήσουν την ιστορία ενός άνδρα, που δεν είναι άλλος από τον χρόνο προσωποποιημένο, και μιας θνητής  γυναίκας που θέλει να ερωτευτεί. Ο Νταλί εμπνεύστηκε και ζωγράφισε μια ολόκληρη ιστορία που με τη βοήθεια του Τζον Χεντς, συνεργάτη του Ντίσνεϊ, της δόθηκε η κίνηση. Το φιλμάκι έμενε ανολοκλήρωτο για 58 χρόνια, μέχρι που ήρθε η στιγμή και βρήκε επιτέλους τον δρόμο του προς το κοινό το 2003. Την πλοκή σκέφτηκε ο ίδιος ο Νταλί, ο οποίος την οραματίστηκε ως «μια μαγική παρουσίαση του προβλήματος της ζωής στον λαβύρινθο του χρόνου». Από τη σκοπιά του, ο Ντίσνεϊ μάλλον είδε άλλη μια πριγκίπισσα στην πλοκή της ταινίας, αφού είπε πως «πρόκειται για την ιστορία μιας κοπέλας που αναζητά την αληθινή αγάπη».

[ΠΗΓΗ]