Είναι από τις ημέρες που γενικά δεν ξέρεις τι να πεις και τι να γράψεις.

Είναι από τις ημέρες που φοβάσαι κιόλας να πεις ή να γράψεις αυτό που σκέφτεσαι γιατί ο θυμός εκεί έξω είναι σε άλλα επίπεδα. Και ο θυμός ο δικαιολογημένος είναι αυτό ακριβώς, δικαιολογημένος. Αλλά υπάρχει και ο αντίστοιχος «θυμός» ο οποίος δεν είναι τίποτα άλλο από δικαιολογία για καυγά, για προσβολές.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που ένας απλός άνθρωπος θα μπορούσε να κάνει για να βοηθήσει τους ανθρώπους γύρω του που έχουν ανάγκη, και ίσως να βοηθήσει και το κοινωνικό σύνολο γενικότερα. Μπορεί να μη σώσουμε τον κόσμο αλλά κάποιο λιθαράκι μικρό θα μπει. Ξεκινάω λοιπόν, στοιχεία για τα παρακάτω μπορούν να βρεθούν με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο, ώστε να ξέρετε ποιο είναι το πρώτο βήμα ή πού να απευθυνθείτε.

Αρχικά, όσοι είναι υγιείς, θα μπορούσαν να σκεφτούν σοβαρά το να γίνουν εθελοντές αιμοδότες. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και τα αιμοπετάλια αλλά και ο μυελός των οστών, εξαιρετικά σημαντικά όλα, που μπορούν να σώσουν ζωές. Παραμένοντας στα «ιατρικά», κάτι που μπορεί να φανεί σωτήριο είναι οι Πρώτες Βοήθειες. Όλες οι μεγάλες οργανώσεις και οργανισμοί παραδίδουν σεμινάρια ή εκπαιδεύσεις για βασικές πρώτες βοήθειες που πρέπει να ξέρουμε όλοι, καθώς ποτέ δεν ξέρουμε πότε θα μας χρειαστούν, ίσως ακόμα και για τον ίδιο μας τον εαυτό.

Υπάρχουν και διάφοροι τρόποι που μπορούμε να βοηθήσουμε σε επίπεδο δήμου ή κοινότητας, εκεί που μένουμε. Για παράδειγμα μπορούμε να δηλώσουμε εθελοντές στην Πολιτική Προστασία και να πάρουμε κατάλληλη εκπαίδευση ώστε να μπορούμε να βοηθήσουμε σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Επίσης, για όποιους έχουν το κατάλληλο υπόβαθρο, πάρα πολλοί δήμοι λειτουργούν τα λεγόμενα Κοινωνικά Φροντιστήρια και βγάζουν ανακοινώσεις για εθελοντές καθηγητές ώστε να διδάξουν μαθητές που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να γραφτούν σε ιδιωτικά φροντιστήρια. 

Αντίστοιχα, σε πολλούς δήμους λειτουργούν και Κοινωνικά Παντοπωλεία και Κοινωνικά Φαρμακεία. Στα πρώτα μπορούμε είτε να προσφέρουμε τρόφιμα και άλλα πράγματα που ζητούν κατά καιρούς είτε να βοηθήσουμε σαν εθελοντές. Στα δεύτερα μπορούμε να προσφέρουμε φάρμακα που δεν χρειαζόμαστε και που δεν έχουν λήξει φυσικά ώστε να δοθούν σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη και δεν έχουν τη δυνατότητα να τα αγοράσουν. Σε αρκετούς δήμους υπάρχει και η δυνατότητα να δωρίσεις ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ σε καλή κατάσταση που δεν χρειάζεσαι άλλο. Αυτό μπορεί να γίνει με 3 τρόπους: είτε να τα δώσεις στο κοινωνικό παντοπωλείο, είτε στην κοινωνική/δημοτική ιματιοθήκη, είτε στους αντίστοιχους κάδους ανακύκλωσης ρούχων. Τρόπος υπάρχει για να μην πάνε χαμένα.

Πέρα από τα παραπάνω, μπορούμε να κάνουμε και πράγματα που βοηθούν εμάς αρχικά, αλλά σε εύρος χρόνου βοηθούν και τους συνανθρώπους μας. Για παράδειγμα, σκεφτείτε τι διαφορά μπορεί να κάνατε αν μαθαίνατε Νοηματική γλώσσα. Ακόμα, σκεφτείτε πόσο χρήσιμο θα ήταν να μπορέσετε να κάνετε κάποια μαθήματα αυτοάμυνας. Μάλιστα υπάρχουν δήμοι που προσφέρουν δωρεάν κάποια εισαγωγικά μαθήματα αυτοάμυνας που μας δίνουν μια εικόνα για το περιλαμβάνουν. Σε επίπεδο δήμων και πάλι, υπάρχουν σε πολλές περιοχές τα λεγόμενα Ανοιχτά ή Δημοτικά Πανεπιστήμια, σε συνεργασία με ΑΕΙ της εκάστοτε περιοχής ή με καθηγητές πανεπιστημίου. Τα μαθήματα είναι δωρεάν και ανοιχτά σε όλους και μπορούν να μας ανοίξουν μάτια και αυτιά.

Τα παραπάνω τα κατέγραψα με μία μικρή μόνο σκέψη και με καμία έρευνα. Φανταστείτε πόσα ανάλογα υπάρχουν αν μπορούμε στη διαδικασία να ψάξουμε. Αν θέλουμε να βοηθήσουμε, ή να βοηθηθούμε για να είμαστε κάποτε στη θέση να βοηθήσουμε, υπάρχουν τρόποι, αρκεί να θέλουμε να τους βρούμε.