Εισαγωγή
Ο Νέλσον Μαντέλα ήταν ο άνθρωπος που έγινε ο πρώτος μαύρος εκπρόσωπος του κράτους στη Νότια Αφρική τη δεκαετία του 1990 μετά από δεκαετίες αδικαιολόγητης φυλάκισης. Εκτός από τον κυριολεκτικό ηγέτη για τη χώρα του, ήταν και πρωταγωνιστής των επαναστατικών αλλαγών στη Νότια Αφρική για τους φυλετικούς διαχωρισμούς και τα ζητήματα μεταξύ μαύρων και λευκών στη χώρα.

Πριν
Ο πατέρας του Νέλσον Μαντέλα πέθανε πολύ νωρίς στη ζωή του, με αποτέλεσμα να τον μεγάλωσε ο Τζονγκιντάμπα και όχι η οικογένειά του. Αυτό ήταν κάτι με το οποίο ο Μαντέλα θα πάλευε ως μέρος της φάσης ανατροφής και ενηλικίωσης του στην πρώιμη ζωή του.

Τελικά, θα συνέχιζε ακολουθώντας ένα κίνημα και νοοτροπία μαύρων ακτιβισμού και φυλετικής ισότητας στη Νότια Αφρική. Ωστόσο, θα γινόταν στόχος λόγω αυτού του ακτιβισμού, παρά τον αθώο χαρακτήρα του στη δεκαετία του 1950, που συνελήφθη. Ήταν κατά τη διάρκεια των δικαστικών διαδικασιών του την επόμενη μισή δεκαετία που θα χώριζε από τη σύζυγό του Nomzamo, αποδεικνύοντας ότι ήταν μια επώδυνη και αγχωτική μισή δεκαετία για τον Nelson.

Καταδικαστήκε σε πέντε χρόνια φυλάκισης όταν επέστρεφε στη Νότια Αφρική από το παρασκήνιο το 1960. Αφού πέρασε λίγο χρόνο μαθαίνοντας για τις τακτικές ανταρτοπόλεμου εγκατέλειψε το μη βίαιο μήνυμά του στις διαδηλώσεις λόγω της δολοφονίας αθώων και άοπλων μαύρων Νοτιοαφρικανών στο Sharpeville το 1960. Αυτό ήταν ένα σημείο καμπής για τον Μαντέλα. Ωστόσο, ούτε καν πριν προλάβει να τελειώσει η δεκαετία, ο Μαντέλα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, και μετά βίας γλίτωσε την καταδίκη του σε θάνατο το 1964. Ωστόσο, αυτή θα γινόταν η στιγμή που θα καθόριζε τη ζωή του και όχι θα την τελείωνε.

Μετά
Ο Μαντέλα σπούδασε για να γίνει μαύρος δικηγόρος και θα πέτυχε αυτόν τον στόχο μετά το πέρας του στο South African Native College. Αργότερα συνέχισε συμμετάσχοντας στη διαμόρφωση του εγγράφου του Χάρτη της Ελευθερίας, το οποίο εν ολίγοις, ζητούσε μια μη φυλετική σοσιαλδημοκρατία στη Νότια Αφρική.

Παρά την ενδεχόμενη ισόβια κάθειρξη του στη φυλακή, θα έβγαινε από τη φυλακή το 1990 από τον τότε Πρόεδρο de Klerk. Επιλέχθηκε από τον Ντε Κλερκ ως αντιπρόεδρος του ANC και τελικά έγινε πρόεδρος του κόμματος ένα χρόνο αργότερα το 1991, ανοίγοντας του το δρόμο της πολιτικής, οδηγώντας στη λήψη της ύψιστης τιμής το 1994, όταν έγινε Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής μετά από τόσα χρόνια αγώνων τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Θα χρησιμοποιούσε τόσο τον ρόλο του στο ANC όσο και τον ρόλο του ως Πρόεδρος για να προσπαθήσει να επιφέρει ειρηνική, μη φυλετική δημοκρατία σε όλη τη Νότια Αφρική.

Τελικά αποσύρθηκε από την πολιτική το 1999, αποφασίζοντας να μην επιδιώξει μια δεύτερη θητεία ως Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής και συνέχισε να ζεί μια ζωή ακτιβισμού και εκπροσώπησης ως σύμβολο της χώρας του και ως σύμβολο της ισότητας των μαύρων σε όλο τον κόσμο . Κάτέληξε να δωθεί σε μια ημέρα το όνομά του το 2009, καθώς αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη ως Διεθνής Ημέρα του Νέλσον Μαντέλα, η οποία πραγματοποιείται στις 18 Ιουλίου κάθε χρόνο. Ο Νέλσον πέθαινε τελικά στα τέλη του 2013, έχοντας ζήσει μια γεμάτη ζωή και αφήνοντας πίσω του μια εμβληματική κληρονομιά που θα ζει για πάντα όχι μόνο στη Νότια Αφρική, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο ως μάθημα φυλετικής ισότητας και ανθρώπινης ισότητας ανεξαρτήτως φύλου, φυλής , χρώμα, αναπηρία ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να οδηγήσει στο να θεωρηθεί κάποιος διαφορετικός. Είμαστε όλοι ίδιοι. Είμαστε όλοι άνθρωποι και αυτό είναι το μήνυμα που άφησε πίσω του η ζωή του Νέλσον Μαντέλα με όλα όσα είχε κάνει.

Μαθήματα
1. Πολέμησε για αυτό που πιστεύεις
Ο Μαντέλα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του παλεύοντας για την ισότητα των μαύρων και τη φυλετική ισότητα στη χώρα του, τη Νότια Αφρική, και φαινομενικά δεν πτοήθηκε ποτέ από αυτόν τον στόχο δηλαδή να επιτύχει τη φυλετική ισότητα στη χώρα παρά τις αμέτρητες αποτυχίες του, ειδικά όταν δέχτηκε την απόλυτη οπισθοδρόμηση ισόβια κάθειρξη. Θα συνέχιζε να αφιερώνει τη ζωή του στη φυλετική ισότητα στη Νότια Αφρική, ακόμη και μετά την αποφυλάκισή του το 1990, ακόμη και μετά την εκλογή του ως Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής το 1994. Ποτέ δεν εγκατέλειψε αυτό που πίστευε, ανεξάρτητα από τις συνέπειες των πεποιθήσεών του και πού θα τον προσγειώσουν στον δρόμο του προς τη δικαιοσύνη.

2. Πάντα να αναζητάτε τη θετικότητα
Όταν φυλακίστηκε ισόβια, ο Μαντέλα θα μπορούσε εύκολα να είχε εγκαταλείψει την ελπίδα του και να βυθιστεί στη θλίψη του, και φυσικά σε πολλές περιπτώσεις θα έπεφτε σε αυτή την άβυσσο στη φυλακή, ωστόσο πάντα αναπήδησε με μια θετική και υπομονετική προοπτική ότι όλα θα πήγαιναν καλά.

Θα χρησιμοποιούσε την ελπίδα της οικογένειάς του για να παραμείνει θετικός από τη φυλακή, προσπαθώντας συνεχώς να παραμείνει ενεργός πατέρας παρά τον χωρισμό του από τα παιδιά του. Το μεγαλύτερο βοηθητικό εργαλείο του Μαντέλα κατά τη διάρκεια της φυλακής του ήταν η ελπίδα. Η ελπίδα να είναι ελεύθερος, η ελπίδα για τη χώρα του και η ελπίδα να δει την οικογένειά του ξανά μια μέρα ήταν όλα αυτά που θα οδηγούσαν στην απέραντη θετικότητα και την υπομονή του παρά την κατάστασή του. Αυτός ήταν σε μεγάλο βαθμό ένας από τους παράγοντες που τον οδήγησαν να περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής του στη φυλακή, και υποθέτω ότι, όταν χάνουμε τα πάντα, το μόνο πράγμα που δεν μπορούν να μας πάρουν είναι μια θετική προοπτική και η ελπίδα μας και αυτό ήταν κάτι που συνειδητοποίησε ο Μαντέλα και γραπώθηκε απο αυτό για όσο περισσότερο μπορούσε.

Συμπέρασμα
Συμπερασματικά, ο Νέλσον Μαντέλα είναι ένα σύμβολο για την ανθρωπότητα και μια ζωή από την οποία μπορεί και πρέπει να διδαχθεί ως φάρος ελπίδας. Ήταν ηγέτης και ακτιβιστής για όσους υφίστανται φυλετικές διακρίσεις και για τη φυλετική/μαύρη ισότητα σε έναν φυλετικά άδικο κόσμο. Ήταν ένα είδωλο για τη Νότια Αφρική και ένας άνθρωπος που ανέβηκε από τις στάχτες στην υψηλότερη έδρα στη χώρα του, και έγινε πρόεδρος.