Τι είναι άραγε αυτό που μας κάνει να γελάμε τόσο όταν κάποιος σαβουριάζεται; Ποιο αρχέγονο ένστικτο βγαίνει μπροστά και τόσα χρόνια πολιτισμού πάνε στην άκρη; Φιλοσοφικού τύπου συζήτηση και αναζήτηση, που μας ήρθε κατά νου βλέποντας τις προάλλες το διεθνούς φήμηςΑΙ ρομπότ Σοφία να τρώει μια επική σαβούρα στη Θεσσαλονίκη. Θέλει ακόμα δουλίτσα για να κατακτήσει τον κόσμο

Βy the way, είναι… καλά, όπως μας δείχνει αυτό το ντοκουμέντο που εντοπίσαμε στη σελίδα ΣΟΥΚΟ στο Facebook:

Μία ή άλλη, ευχαριστούμε την Τεχνητή Νοημοσύνη για το πάθημά της, μας έδωσε πάσα να.. στύψουμε τη φυσική μας νοημοσύνη και να θυμηθούμε ορισμένες ακόμα viral τούμπες από τα παλιά. Και για δες, πάλι γελάσαμε, μα τι είναι αυτό το πράγμα…

 

Σοφία, μην… στεναχωριέσαι: 5+1 αξέχαστες σαβούρες του παρελθόντος

To όνειρο του εφευρέτη

Είναι η μεγάλη σου στιγμή. Θα βγεις live στην τηλεόραση να παρουσιάσεις την εφεύρεσή σου, το καμάρι σου, το αποτέλεσμα των χρόνιων κόπων σου. Φοράς κοστούμι, φοράς το καλύτερο σου χαμόγελο, φώτα, κάμερα, πάμε…

Αλλά για δες, τελικά… δεν πάμε. Το «παπί που γεμίζει με νερό» αποδείχτηκε τζαναμπέτικο. Με δικιά του «προσωπικότητα». Από το στούντιο  του MEGA, οι συνάδελφοι το ένιωθαν πως το «μεγάλο θέμα» έρχεται, υπήρχε εμφανής προοικονομία, κάποιοι – επιστημονικά πάντα – θα το έλεγαν και μάτιασμα.

Η πρώτη πτώση, ενώ προσπαθεί να βάλει τη στέκα στο μηχανάκι, θα αρκούσε για να τον βάλει στο πάνθεον της τηλεοπτικής ιστορίας. Το ότι όμως έρχεται «έμπειρος» συνεργάτης να το σώσει και καλά από πίσω, αλλά το κάνει ακόμα χειρότερο, πάει το όλο βίντεο στα όρια του μύθου.

Ο εφευρέτης, που στάνταρ εκείνη τη στιγμή πονάει πιο πολύ στη ψυχή παρά στο σώμα, προσπαθεί να το παίξει cool, αν και τα μάτια του προδίδουν το σοκ. Ήταν η μεγάλη του στιγμή, πώς στο διάολο όλα πήγαν τόσο στραβά;

 

Η δημοσιογράφος και η ξαπλώστρα

Η συνάδελφος δεν ήθελε απλά να κάνει «ακόμα ένα» ρεπορτάζ παραλίας. Θέλησε να βάλει φαντασία, θέλησε να βάλει σκηνοθεσία. Έκατσε ξυπόλυτη στην ξαπλώστρα, έχουμε την υποψία ότι φλέρταρε και με την ιδέα να φορέσει μαγιό, σε κάθε περίπτωση άρχισε να κάνει την παραστατική διήγηση.

Οι ξαπλώστρες όμως, έχουν ένα κακό. Πρέπει να τις στεριώσεις γερά στην πλάτη, να «μαγκώσουν» οι λαβές. Αλλιώς γίνεται αυτό που θα δεις παρακάτω. Που, πάντως, η συνάδελφος απόλαυσε δείχνοντας αυτοσαρκασμό – και μπράβο της.

Ο Παπαδάκης το ‘χει κάνει… σύστημα

«Μάικ τι γνωρίζεις για τον Κυριάκο Βελόπουλο;», μεταφέρει το ερώτημα η Αλεξάνδρα Καϋμένου κοιτώντας προς τον Γιώργο Παπαδάκη. Ο πολύπειρος δημοσιογράφος δεν απαντάει. Σκέφτεται. Και πάει να κάνει κίνηση να πάρει το τάμπλετ.

Γινόμαστε μετά Χριστόν προφήτες, αλλά δεν έπρεπε ποτέ να το κάνει. Η πτώση από την καρέκλα ήταν ηχηρή, στριφογυριστή. Ο Βελόπουλος (που ήταν στο studio) κοιτάει σοκαρισμένος προς τη μεριά του παρουσιαστή, ο πιο έμπειρος στα τηλεοπτικά Μπάμπης Παπαδημητρίου ρίχνει κλεφτές ματιές προς τους κάμεραμεν για να αλιεύσει αν χτύπησε ο οικοδεσπότης του. Θα μπορούσαν πάντως και οι δύο να είχαν σηκωθεί να βοηθήσουν αντί να κοιτάμε – λέμε εμείς τώρα…

Και αυτή δεν ήταν η πρώτη on air τούμπα του Γιώργου Παπαδάκη. Είχε πέσει και παλαιότερα, όχι τόσο άσχημα όμως. Για την ιστορία την ώρα της πτώσης του είχε μόλις πει το όνομα «Μητσοτάκης». Τυχαίο θα ήταν.  

H πιο «Άντε Γειά» τούμπα

Είναι (στο μυαλό κάτι) μαγικό αυτό το βίντεο, από όπου και αν το προσεγγίσεις. Από το ότι ο Τάκης πέφτει κάπως σε slow motion προσπαθώντας να το σώσει. Από τα πόδια του που ξάφνου γεμίζουν το πλάνο εκεί που καθόταν. Από το (σίγουρα όχι πανάκριβο) ντεκόρ που καταρρέει στο φόντο.

Από τον Άκη που δίπλα κάνει αγώνα να μη λυθεί στα γέλια. Από τον τηλεθεατή που είναι εκείνη την ώρα στην τηλεφωνική γραμμή και συνεχίζει να μιλάει με πάθος («γιατί φοράς την μπλούζα, γιατί φοράς την μπλούζα του μπάσκετ, ρε;») μέχρι να πάρει χαμπάρι τι έγινε και να ξεκαρδιστεί. Και έχει κι άλλο. Τη δικαιολογία του Τσουκαλά. «”Σκοτώθηκα” από τις μαλ… που λέτε!».

Τον «μάστερ» δεν τον μιμείσαι, τον «μάστερ»

Με αυτά που έβλεπε από τον καλεσμένο της, τον κύριο Antonio Lee όπως μας πληροφορεί το βίντεο, θα μπορούσε να είχε πέσει νωρίτερα από τα γέλια.

Τελικά η Αννίτα Πάνια έπεσε επειδή προσπάθησε να μιμηθεί τον «μάστερ». Ποτέ με τακούνια, το μάθημα που με πόνο πήρε. Γέλασε πάντως με το πάθημά της. Το… τέλεις Αννίτα μου;

Μπόνους αναπάντεχης πτώσης

Τεχνικά δεν είναι εντός θέματος, ενδεχομένως. Είναι όμως τόσο γκράντε ως γεγονός που δεν θα μπορούσε να το παραλείψουμε. Έχει και κραυγές, live; «Πέφτει, πέφτει! Έπεσε, έπεσε!».

Ένα περίπτερο χάνεται από προσώπου γης, κυριολεκτικά, στην Πανεπιστημίου. Για όλα έφταιγαν τα έργα του μετρό που γινόντουσαν από κάτω, 1997 έγραφε το ημερολόγιο, ο μετροπόντικας άνοιγε τρύπες underground. Σήμερα μοιάζει κάπως αστείο, τότε βέβαια δεν ήταν ακριβώς έτσι, ίσα ίσα ήταν και επικίνδυνο, υπήρχαν άνθρωποι δίπλα…